رباعی

 

از قوم مغول غم تو خونریز تر است

 

از تیغه ی شمشیر عمر تیز تر است

 

سالی که بهار بی تو اغاز شود

 

پاییز برای من دل انگیز تر است

 

 

 غزل

 

و قتی که عید امد و من گل نداشتم

 

هوشی برای دیدن بلبل نداشتم

 

 

این روزهای غم زده را بی حضور یار

 

انگیزه ای برای تحمل نداشتم

 

 

ان هدهدم که از بد ایام روزگار

 

اردیبهشت امد و کاکل نداشتم

 

 

تا اخر این کتاب چه ناخوانده می رود

 

در فصل اولش که تامل  نداشتم

 

 

گلخانه ی تو ان طرف رود اگر نبود

 

پایی برای رد شدن از پل نداشتم

 

 

انقدر مست باده ساقی شدم که بعد

 

در جمع عاشقانه تسلسل نداشتم

 

 

 

یار باقی دیدار باقی